Opnieuw de Lappenheide

Gisteren ben ik weer een middagje op pad geweest met m'n broertje. Ik wilde weer naar de Lappenheide gaan en als het weer dan nog goed zou zijn, zou ik ook een bezoekje aan de steenuilen kunnen brengen. Bij de Lappenheide aangekomen zag ik gelijk 2 kluten dicht aan de weg lopen. Ik kon ze voorzichtig benaderen, maar na een tijdje vlogen ze weg. Ik kon gelukkig nog één scherp vliegbeeld maken. Vervolgens gingen ze een eilandje verderop zitten, waardoor ik ze nog leuk kon bekijken.

Daarna liep ik een klein stukje het rietpaadje in waar een pimpelmees in het riet zat. Na even wachten liet hij zich mooi bewonderen. Ik liep iets verder toen ik opeens de zang van de blauwborst hoorde. Ik keek in de richting van waar ik het geluid hoorde en daar zat warempel een blauwborst. Geweldig, wat een mooi vogeltje. Ik had hem nog nooit zo mooi gezien.

Hoewel het donkerder werd, besloot ik toch maar naar de steenuilenplek te gaan. Maar toen we aankwamen begon het te hagelen en behoorlijk hard te regenen. We konden nergens schuilen en werden drijfnat. Na zo'n 20 minuten ging het weer stukken minder, maar het bleef miezeren. Toen ik er was zag ik, zoals ik al verwachtte, geen steenuil, dus fietste ik maar weer terug, rillend van de kou. Maar na een tijdje werd het helmaal droog en begon zelfs de zon te schijnen. Dus ik keer gelijk om, om weer terug naar de steenuilen te gaan. Want op zulke momenten komen ze juist tevoorschijn. Maar toen ik er aankwam, zag ik ze nog niet. Wel zat er een gaai die mooi poseerde en een vink die zich weer zat te poetsen en een merel die zich even uitschudde, om al de nattigheid uit de veren te halen.

Tja, allemaal leuk, maar dat was m'n doel niet. Ik fietste nog iets verder, keerde weer om, om voor de laatste keer er langs te rijden om dan maar op huis te gaan. Ik kijk de hoogstamfruitboom in, waar die de vorige keer zat.  Opens kijk recht in de ogen van een steenuil, geweldig!! Wat onverwachts, hij blijft er zo'n 20 seconde zitten, om daarna naar een prachtige perenboom te vliegen vol zit met bloesem iets verder weg. Geweldig, toch nog gezien! Helaas zat er een tak voor, maar op zo'n moment denk je daar niet aan.

Ik zat de steenuil zo te bekijken door m'n camera als er 2 mannen aankomen, die ook de plek weten. Toevallig kende we elkaar van naam en bleven een tijd praten, om zo nu en dan eens door de telescoop te kijken van de man. Wat zijn ze dan toch prachtig (beeldvullend!!) te bekijken.

Maar na een half uur komt er ineens uit het niets nog een steenuil aangevlogen. En met z'n tweeën zitten ze iets later in de perenboom. Geweldig zeg, en door de telescoop waren ze prachtig te zien, wat een ervaring.

En zo namen we afscheid van de 2 mannen. En van de 2 steenuilen.

Wat een middag!

Iedereen ook weer bedankt voor de reacties op m'n vorige blog.

Groeten,

Arné