Welkom op mijn weblog. Hier zal ik u op de hoogte houden van al mijn belevenissen in de natuur. Als u het leuk vind, kunt u ook reageren op mijn foto's, wat ik zeer op prijs stelt. U kunt klikken op de foto voor groter formaat. Veel plezier bij het bekijken van mijn blog!

maandag 29 augustus 2011

Familie ransuil

Ruim 2 maanden geleden waren ze er nog: de ransuilen. Inmiddels zijn ze allang uitgevlogen. Achteraf kijk ik tevreden terug naar prachtige ontmoetingen met een prachtig soort.
Ik was net bezig met het opschonen en selecteren van mijn foto's toen ik de ransuilfoto's weer zag. En omdat ik niet veel foto's daarvan heb geplaatst op dit blog, zal ik er nu nog een paar plaatsen.
Helaas zitten er in de foto's wel wat ruis. Maar dat komt omdat de foto's in de schemer genomen zijn. Want dan worden ze pas actief.





En het schijnt ook zo te zijn dat ransuilen vaak elk jaar op dezelfde plek gaan broeden en jongen grootbrengen. Dus hopelijk volgend jaar weer ransuilenblogs.

Hartelijke groet,
Arne Roest

woensdag 17 augustus 2011

IJsvogels met visje

En ja hoor, ook vandaag ben ik weer bij het ijsvogelstekkie geweest. Als je eenmaal een ijsvogelstekkie heb, wil je er wel elke dag heen. Het is telkens weer afwachten of er een ijsvogel op de tak voor de hut gaat zitten, maar tot nog toe hebben ze er elke keer gezeten.
Zo ook vandaag weer. Ik pakte na het middageten mijn spullen en gelijk naar de ijsvogels gefietst. Na een 1.5 uur kwam er een ijsvogel op een tak zitten. Maar ik moest heel voorzichtig doen en niet bewegen, want de ijsvogel was erg alert. Dit kun je zien aan de houding. Ze gaan dan helemaal rechtop zitten. Dus heb ik heel voorzichtig een foto gemaakt.  En gelukkig vloog ze niet weg.



















Daarna liet ik de ijsvogel met rust. Ze bleef nog een tijdje zitten en dook opeens het water in en kwam terug met een flinke vis. Schitterend om te zien hoe ze dat zonder moeite doodslaan tegen de tak en het daarna lekker naar binnen werken. Omdat ze zo druk bezig was met het opeten van de vis, kon ik ook lekker mijn gang gaan en een hoop foto's en een filmpje maken.


















































Na deze schitterende ontmoeting bleef ik nog een uur zitten, maar er kwam niks meer. Dus ik stapte mijn hut uit, pak mijn spullen en ik wil net weglopen als er ineens een ijsvogel aankomt. Ik gelijk bukken, maar de ijsvogel had me al gezien. En piepend vloog hij er vandoor. Tja, dan baal je wel.
Maar desondanks een hele mooie dag gehad met mooi weer.

Groeten,
Arne

ps. morgen krijg ik als het goed is mijn nieuwe statief binnen :-).

dinsdag 16 augustus 2011

Jonge ijsvogels

Gisteren was ik alleen om 8 uur naar de ijsvogels gegaan. Ik ging express 's ochtends al, want de vorige keren had ik last van foto's die en over- en onderbelicht waren, de tak was overbelicht en de ijsvogel was eigenlijk te donker op de foto. Dus heb ik gelijk toen ik eraan kwam de tak verplaatst, zodat dat probleem verholpen was.
De hele ochtend scheerden de ijsvogels heen en weer, helaas gingen de ijsvogels niet op 1 van de takken voor de hut zitten. En als je dan pas om 14.30 een ijsvogel op 1 van de takken ziet, kan ik je zeggen dat je een gat in de lucht springt. Dan is je geduld wel beloond in ieder geval.
Ik heb de ijsvogel eest even met rust gelaten en na 10 seconde maakte ik de eerste foto. Gelukkig keek de ijsvogel niet op of om en kon ik dus een leuke serie maken van de ijsvogel die ongeveer 5 meter voor de hut zat. Ik had ze nog nooit zo dichtbij gehad, dus was het stil zitten geblazen. 1 beweging tegen het camouflagekleed betekend dat je de ijsvogel het eerste uur niet meer hoeft te verwachten.

































Na 2 minuten vloog ze weg en ging ergens boven mij in de boom zitten. Dus moest ik nog steeds stil zitten. Ik bekeek mijn foto's nog even snel en terwijl ik dat deed hoorde ik een harde plons in het water. En ja hoor, daar zat de ijsvogel weer. En deze keer had ze een kleine kreeft ofzo in haar snavel. Heel leuk ook om te zien hoe ze zo'n beestje kapot slaan.























































Na een paar minuten vloog ze weg. En na 10 min. kwam er weer een ijsvogel. En ik denk dat dit een jong is. Want ik zag ze aan komen vliegen, ze landde op een tak, dook gelijk in het water en ze kwam weer terug met een takje in haar snavel. Ze gooide het een paar keer in de lucht, maar de laatste keer ving ze het niet op. Het belandde in het water. En ze bleef maar kijken waar het gebleven was, het zag er heel grappig uit, kijk maar naar de foto's.



















































































Ik heb in ieder geval een prachtige dag gehad. En ik ga er deze week zeker nog een paar keer heen.

Groeten,
Arne

dinsdag 9 augustus 2011

IJsvogel voor de hut

Gisteren heb ik een schuilhut gebouwd aan het water voor de ijsvogels die er regelmatig te zien zijn. Ik heb de hut voor een aantal takken die in de sloot lagen, gebouwd.
Vandaag hebben mijn broertje en ik erin gezeten en om 11 uur kwamen we eraan. Voordat we het water bereikten hoorden we al ijsvogels roepen, goed teken dus. We zijn heel voorzichtig dichterbij gekropen, want we zagen ze nog niet. En toen vlogen er opeens 3 ijsvogels kriskras luid roepend het water over. Uiteindelijk vlogen ze allemaal hun richting op en waren ze uit mijn zicht verdwenen.
Daarna voorzichtig mijn hut ingekropen en maar gewacht totdat de ijsvogel op 1 van de takken zou gaan zitten. Regelmatig zag ik een ijsvogel voorbij vliegen, op een vlonder zitten, of op een hekje, of op de boot, maar geen 1 keer in de takken die voor de hut lagen.
Na een zit van ondertussen 3.5 uur bekeek ik wat foto's met mijn broertje die ik daarvoor had gemaakt. We fluisterden wat met elkaar.
Nadat we de foto's bekeken hadden keek ik weer voor me. Ik schrok en zag opeens tot mijn grote verbazing een ijsvogeljong in 1 van de takken voor de hut zitten. We zeiden allebei niets. Na 10 seconde durfde ik het wel aan om voorzichtig een foto te maken. Gelukkig keek hij niet op of om. Na een aantal foto's te hebben gemaakt ging de ijsvogel er na een minuut vandoor.
Schitterend, wat een belevenis.















































Morgen ga ik naar de Hoge Veluwe en voor overmorgen staat er ook iets op de agenda: de ijsvogels.

Groeten,
Arne

zaterdag 6 augustus 2011

Steenuilen!

Ik weet sinds kort dat er bij mij in de buurt een steenuilen echtpaar zit, met sowieso 3 jongen.
Elke dag bijna ga ik er wel een keer kijken. Het is elke keer weer een verrassing waar de steenuil zit. De ene keer op een paal, dan weer op een hek en zelfs een keer in een schitterende dikke halfdode es.
Steenuilen laten zich het beste zien met zonnig en het liefst ook windstil weer. Ze jagen 's nachts op muizen,  reptielen e.d.
Overdag zitten ze, zoals je op de foto's kunt zien, te zonnen op een uitkijkpost. Ze houden zich het liefst schuil op oude rommelige boerderijen met fruitbomen en/of knotwilgen.
De plek die ik weet is een goede plaats voor steenuilen. Er zijn: knotwilgen, oude hoogstamfruitbomen, veel hekken en palen en een rommelige omgeving.
Ideaal voor de steenuil dus.


















































































































Ik hoop dat de steenuilen er volgend jaar weer jongen gaan grootbrengen. Het zijn schitterende vogels, maar wel schuw. Maar als je ze voorzichtig benaderd achter wat struiken en met wat camouflagekleding aan, kun je ze toch leuk bekijken.

Groeten,
Arne

maandag 1 augustus 2011

Weekje op vakantie - Oostvaardersplassen (zoogdieren)

Toen ik op vakantie was ben ik op maandag naar de Oostvaardersplassen geweest. Ik heb weer genoten van de schitterende natuur. Ik heb meerdere kijkhutten bezocht. Bij de eerste kijkhutten zag ik vooral vogels en geen zoogdieren. Maar bij kijkhut 'de Zeearend' was het juist andersom. Hier het verslag over mijn belefenissen met de zoogdieren in de Oostvaardersplassen.

Ik kwam aan bij kijkhut 'de Zeearend'. Het was een mooi gebouwde kijhut en je hebt een schitterend uitzicht over het gebied. Als eerste zag ik al een hele grote groep konikspaarden. En een stuk verderop tientallen edelhertvrouwtjes (hindes). Het was machtig om te zien, maar helaas te ver weg om er een goede foto aan over te houden. Plotseling kwam er uit de groep edelherten een hinde onze kant op komen. Ze kwam steeds dichterbij. Ze stak een paar sloten over en verdween in de bossen achter ons. En dus ook voor de zoogdieren geld dat het al goed begon.


































Toen ik terugliep uit kijkhut 'De zeearend' zag ik na een stukje lopen een hinde vrij dichtbij in het koolzaad staan. Ik heb veel foto's van het imposante beest gemaakt. Ik kon ze redelijk goed benaderen gelukkig.




































Daarna zijn we richting 'De grote praambult' gereden. We zagen grote kuddes herten lopen. Helaas wel erg ver weg. We wilden daar gelijk gaan eten. Nadat we gegeten hadden wilden we verder gaan. Maar plotseling zag mijn broertje een vos op de treinrails lopen. Ik maakte veel foto's uiteraard, maar de vos liep niet weg. Hij volgde het treinspoor en liep steeds verder weg. Het begon ondertussen erg hard te regenen en we gingen in de auto zitten. Ik deed het rammpje open en keek in de ogen van de vos die 5 meter voor mij stond. Ik kon mijn ogen niet geloven. Het bleek dus een tamme vos te zijn, jammer dus.
Maar het biedt wel kansen om er mooie foto's van te maken, zoals een portret van de kop.
















































































Daarna zijn we naar natuurcentrum 'De Oostvaarders' gegaan. Daar hebben we schitterend met een telescoop de herten daar gezien. Al was het ver, ik heb toch nog een paar foto's gemaakt, waarvan deze de beste is.


















Ik heb in ieder geval weer genoten van de schitterende natuur daar. Een aanradertje dus.
Ik ga morgen weer op vakantie naar Belgie met een paar vrienden. Vrijdag hoop ik terug te komen.


Groeten,
Arne