Opnieuw een ritje naar Ameide

Omdat afgelopen zaterdag een zeer geslaagde middag was met Johan bij de koereiger, besloot ik woensdagmiddag maar weer eens te gaan kijken met mijn broertje en neefje (van 8 en 9 jaar!!). En de weersvoorspellers hadden een droge dag met heel af en toe zon voorspeld, dus ideaal weer om er een gokje op te wagen.
Toen we aankwamen, liep de vogel in een voortuin. Tja, je zou er maar wonen. Kun je nog leuke vogels zien met de nationale tuinvogeltelling :-).
Maar na een tijdje had hij het wel weer gezien en vloog het weiland in. Dus besloot ik maar op mijn buik te gaan liggen in de berm, in de hoop dat de koereiger dichterbij zou komen. En inderdaad, na een tijd wachten, kwam de reiger heel dichtbij, zonder dat hij mij door had. Wel af en toe opkijkend, van wat voor raar geluid hij hoorde, maar de wormen waren toch interessanter en dus ging hij die maar weer opzoeken.

Hierna vloog hij op en ging op een terrein lopen waar een aannemersbedrijf aan het bouwen was. Helaas liep hij ver weg, maar gelukkig riep een bouwvakker naar me dat ik het terrein op mocht lopen. Dus kon ik toch nog redelijk dichtbij komen waardoor ik een foto kon maken onder het thema 'Mens en natuur'.

Met Johan probeerde ik ze vliegend vast te leggen, maar deze keer leek het me wel leuk om ze er met een worm erop te krijgen. Dat is meerdere keren gelukt. Hoewel ze er heel veel pakken, is het toch moeilijk om het er goed op te krijgen. Want het gaat zo snel, dat je vaak of een onscherpe kop van de koereiger hebt, of de worm zit al achter z'n kiezen. Daarom ben ik ook blij dat ik er nog een paar redelijke foto's van heb tussen zitten.

Het was weer een schitterende middag, met veel mooie momenten.
Wat de volgende blog gaat worden weet ik nog niet, maar er kan zomaar een wit reigertje tussen zitten :-).

Hartelijke groet,
Arné